Wednesday 18 February 2009

Alhamdulillah...

Wallet akak dah jumpa balik...ada orang jumpa kat cafe 5 fakulti akak then dia simpankan..lepas tu dia tampal notis kat board...nama orang yang akak terhutang budi itu ialah SHARIFAH ANOM..student PLK mechanical..baik sungguh hati dia...akak nak belanja dia makan tapi dia kata takper...dia tolong ikhlas...takper, akak doakan kebaikan untuk dia dunia dan akhirat..amin..

Tulah, akak ni kan tak taulah nak kata apa...abang sepupu akak selalu panggil akak ni muka welfare..sebab akak selalu jumpa orang yang baik hati bila akak dalam kesusahan or dilema...meh akak cerita sikit..

kes 1:
akak baru balik dari KLCC and nak balik shah alam. nak naik bas kat bus stand klang yang kat central market tu...tengok2 duit takder..tercicir kot..walaupun tak banyal, adalah dalam 5 hinggit kot tapi itu jerlah duit yang ada untuk tambang bas. so, akak ni termenungla jap kat tempat tunggu bas tu memikirkan nak buat macam mana..tiba2 ada sorang abang ni datang tanya..
abang1: di, abang tengok adik ni dari tadi, macam ada masalah jer...kenapa?
akak : saya punya duit hilang tak tau cicir kat mana. nak balik shah alam tambang bas takder. ni tengah pikir nak buat macam mana.
abang1 : tambang bas balik shah alam berapa?
akak : rm2.20 jer
abang1 : nanti dah sampai shah alam takder duit ok ker?
akak : takper, sampai shah alam saya naik bas uitm masuk dalam. free jer. kat bilik ada lagi duit.
abang1 : nah ambik duit ni dik buat tambang bas n belanja. (sambil hulur duit rm5 ker rm10 akak pun tak ingat dah)
akak : eh takper, bang. kalau nak bagi, bagi cukup2 tambang bas pun takper.
abang1 : takper, abang ikhlas ni. yang lebih tu kira abang sedekah jer kat adik. belajar elok2.
akak : tima kasih banyak2 yer bang. (lupa nak mintak number phone sebab time tu mana pakai lagi handphone...)

kes 2:
time ni akak tertinggal handbag dalam lrt kat kl sentral..so lesaplah semua..hp kesayangan yang baru pakai sebulan n mahal bagi akak..handbag kesayangan..wallet kesayangan...and semualah kesayangan akak dalam tu lesap...akak tepon bapak akak kat mantin, n.sembilan...bapak akak kata takkan nak dia datang dari sana malam2 tu..bapak akak suruh carik alternatif lain nak balik mantin...duit akak guna untuk call bapak akak tu semua disedekahkan oleh budak jual tiket lrt..semua syiling yg ada kat kaunter tu dia bagi kat akak..baik kan budak tu...habis jer akak cakap kat phone ngan bapak akak, pusing jer ada orang tegur akak..
abang2 : dik, abang dengar dari budak lrt tadi adik ni ada masalah. kenapa?
akak : handbag saya tertinggal kat dalam lrt. so, sekarang nak balik mantin, tapi duit dah takder. ni tengah pikir nak buat macam mana.
abang2 : balik mantin naik apa? tambang berapa?
akak : naik komuter. turun batang benar. tambang rm4.70.
abang2 : sampai batang benar tu macam mana nak balik mantin? naik apa?
akak : takper, sampai batang benar ayah saya ambik.
abang2 : nah ambik ni buat tambang. (sambil menghulurkan RM20 kepada akak)
akak : bang, banyak ni. bagi 5 ringgit pun dah cukup..
bini abang2 : ambik jer dik duit husband akak bagi ni.
abang2 : ambik jer, abang ikhlas ni. yang lebih tu buat belanja . abang sedekah.
akak : timer kasihla bang nd kak banyak2. tak tau macam mana nak balas.
abang2 : takper dik,tak payah balas. hari ni hari adik susah n abang tolong. mana tahu esok lusa abang plak yang susah n ada orang lain plak yang tolong.
akak : timer kasih yer bang. (sambil berlalu pergi n tak ambik pun contact number. h/p akak kan ker hilang...)

sadis tak kisah akak?..tapi yang penting bukan kelalaian akak atau kesedihan akak yang jadi utama tapi akak nak cakap sesuatu...
ingatlah, dalam dunia ni masih ramai lagi orang yang berhati mulia seperti abang1 n abang2 an bini dia..banyak lagi kes akak tapi kang tak larat nak baca..so, moral of the story, janganla susah nak menolong orang yang dalam kesusahan kerana kita tak tahu bila kita sendiri akan dalam kesusahan dan mengharapkan pertolongan orang.

adios
gambatte kudasai

4 comments:

monstorious wife said...

ha, lenkali letak lagi sepah2.. untung ada orang jumpa.. kann betul aku cakap aritu mana tau ada org jumpa pastu dia pulangkan balik..

feeza_nwa said...

hahaha....nasib aku baik kan..takper, aku learn from mistake...sekarang ni, aku dah organized sikit banding dulu..handbag aku pun dah tersusun sikit...ada hikmah jadik macam tu..huahuahua..

ANjaS ASmaRa said...

Ceriter aku pulak..


Fiza: Hishhh..camner ni beg duit akak dah kena kebas..duit pon ada 50 sen jer. Camner nak balik Shah ALam. Takpelah, akak tepon kawan akak, Anjas.

Fiza lagi: Smekom pakcik. Weh, ko katner skg? bleh tolong dtg amik aku tak? beg duit aku kena kebas lah. Aku kat Central MArket ni.

Anjas: Hahahahaha..padan muka ko! Amik ko? camner nak amik..aku kat Australia skg ni..akakakkaaa

Fiza: Ya salaaaaammm..aku lupelah pulak ko ada kat Ostolia. Abis camner aku nak balik ni?

Anjas yg tak bersalah: Aper kater ko gi balai polis bukit kuala lumpur tu kat depan Puduraya tu. Ko mintak tolong kat abg polis tu..maner tau kot2 diaorg bleh anatr ko balik ngan kreta polis. Manelah tau kot2 ader abg-abg polis yg henhem-henhem yg antar ker..tak ker bertuah badan..hehehehee

Fiza yg tak comel tp suka mengaku diri dier comel: A'ah...tak terpikir lak akak idea bernas pakcik. Oklah pakcik, tima kasih. Jgn lupa bawak balik patung koala kat akak keh..

Anjas yg muda lagi remaja: Bukan stakat patung koala, taik koala pon aku takkan bawak balik bg kat ko..akakakakakaa..

Fiza: *&&^#!!@#@@@###$$$ punyer kawan...huh!

feeza_nwa said...

ko jangan mengada2 yer pakcik...
aku nak jugak patung koala, fridge magnet and t-shirt..tak bawak balik untuk aku, aku sunat kau lagi sekali...hahahaha...lucah + kejam betul akak kan..huh nasiblah..selain tu, ceraikan aku..hantar aku balik umah mak bapak aku..**motif buat drama swasta..